คุยไปคุยมา อยู่ๆมาเข้าเรื่องชีวิตที่พ่อหาเงินมา เขาพูดว่าตอนที่ผมเกิด พอผมเกิดออกมาเท่านั้นแหละ เขารวยทันทีเลย เขาพูดว่าตอนที่ผมเกิดเขาทำยอดขายได้วันละ 1 ล้านบาท เมื่อ 22 ปีที่แล้ว เน้นว่า 22ปี 22ปี ที่แล้วคนที่หาเงินไปแบบนี้เจ๋งขนาดไหน พอพ่อเล่าให้ฟังเท่านั้นแหละ ผมอึงเลย ในใจผมคิดว่าทำยังไงถึงหาได้แบบนั้น โดยธรรมชาติแล้วด้วยการที่ผมเป็นลูกคนจีนแท้ๆ แถมเป็นผู้ชายคนแรกของครอบครัว บวกกับเกิดมาแล้วเหมือนนำโชค ทำให้พ่อรวย อ่านมาถึงตรงนี้ ผมเข้าใจว่ามันไม่เกี่ยวกับผมหรอก แต่โดยธรรมชาติของคนจีนเข้าเชื่อในโชคลาภพอสมควร ผมเลยกลายเป็นคนโปรดและถูกคาดหวังมากเป็นพิเศษ เอาตรงๆ ผมก็กดดันมากนะ คนที่มีโดนคาดหวังมากที่สุดมักจะทุกข์ที่สุด เพราะต้องดิ้นรนอย่างหนักเพื่อไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง อาจจะเพราะแกโดนมาก่อน คนจีนสมัยเก่าไม่ค่อยห่วงภาพลักษณ์เท่าไร เพราะเขาเชื่อว่าศักดิ์ศรีแดกไม่ได้ เขาลุยอย่างเดียว ผมว่าคนจีนสมัยใหม่ห่วงศักดิศรีเกินไปจนเป็นภัยแก่ตัว เมื่อผมพูดถึงเรื่องพ่อละ ผมจะพูดเรื่องของอาฟ่อบ้าง เป็นย่าหนะครับ ย่าผมนี้แหละของจริงเขี๊ยวมากกกกกกกกก!! เก็บเงินเก่งกว่าพ่อผมสิบเท่า ตรุษจีนได้เงินหนึ่งร้อยบาท - - แต่ผมไม่ได้ซีเรียสเรื่องเงินหรอกหาเอาเองดีกว่า 5555+ นอกจากนั้นย่าผมกว้างขว้างมาก เขาจึงประสบความสำเร็จ จะโหดกันไปไหน มีสิ่งหนึ่งที่ท้าทายผมมาก คือ ผมจะทำเหมือนรุ่นก่อนๆได้ไม๊ มันทำให้ผมเป็นทุกข์ ผมจะต้องเริ่มตั้งแต่ศูนย์ ชีวิตการเทรดของผมก็เริ่มจากศุนย์เหมือนรุ่นก่อนๆที่ทำธุรกิจจากศูนย์ ผมไม่เคยขอเงินพ่อแม่หรือใครมาฟรีๆโดยไม่มีข้อแลกเปลี่ยน ผมจ่ายดอกเบี๊ยให้ท่านทุกปี ดอกเบี๊ย 50% โหดชิหาย ผมคิดว่าพ่อแม่ผมคิดว่าจะไปกู้แบงค์ทำไม กู้ตัวพวกเขาเองดีกว่าเงินจะได้ไม่ไหลออกจากตระกลู เมื่อเรากู้ัใครหรือบอกใครว่าจะทำอะไรต้องทำให้ได้ ผมจะต้องผ่านมันไปให้ได้ ร้อยทั้งร้อย คนจีนมักอยากให้ลูกหลานเลี้ยงตอนแก่ ถ้าเลี้ยงได้มันก็ถือว่าเป็นความภูมิใจของผม
วันก่อนเห็นเพื่อนเขียน Goal ในอีก 10 ปี ซึ่งผมคิดว่าดีมากๆ ตอนนี้ผมพยายามตั้งโรงงานอยู่ซึ่งสำเร็จไปส่วนนึง แต่ยังเหลืออีกเยอะที่ต้องจัดการ การทำแผนจะทำให้เรามุ่งไปจุดที่ต้องการได้อย่างแม่นย่ำ
Topbeatbox # ชิวดิว่าาา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น