ตั้งแต่ผมรู้จักคุณกันต์ เค้าให้แง่คิดหลายด้านให้แก่ผม เค้าบอกผมว่า
โลกนี้มันแฟร์นะ คนเราเลือกเกิดไม่ได้และมี 24 ช.ม.เท่ากันครับ ทำไมถึงมีทั้งคนที่ประสบความสำเร็จ ร่ำรวยตั้งแต่ยังหนุ่ม และมีคนที่แก่แล้วและยังสิ้นหวังในชีวิต หลายคนบอกว่า "ก็พ่อแม่มันรวย" คนที่คิดแบบนั้นก็จนต่อไปเถอะ เพราะในความจริงแล้วบางที ยุคของปู่เค้าอาจจะไม่ได้รวยมาก่อนก็ได้ แต่พ่อเค้าต่างหากที่เป็นคนสร้างทุกอย่างขึ้นมาด้วยหนึ่งสมองสองมือ ที่คนเรามีเท่ากัน
คนเราสามารถเรียนรู้และทำอะไรได้เยอะมากใน1นาที อยู่ที่ว่าคนเรานั้นมองเห็นค่าของเวลานั้นๆมั้ย ฉนั้นผมเห็นว่าการแบ่งเวลานั้นคือสิ่งสำคัญ เราควรทำอะไรที่เกิดประโยชน์สูงสุดในแต่ละวินาทีชีวิตของเรา ผมเคยมีประสบการณ์สมัยสอบเข้า วิทยาลัยดนตรี ผมเรียนกลองกับรุ่นพี่ชื่อ "พี่วิ่ว" ตอนนี้เค้าได้เป็นทหารตามความฝันของเค้าแล้ว พี่วิ่วบอกผมว่า "บูมเชื่อมั้ย พี่อยากให้บูมแบ่งเวลาแค่วันละ 3 ช.ม.ให้กับสิ่งที่จะต้องสอบ ถ้าบูมทำได้ พี่มั่นใจว่าบูมจะเข้ามหาลัยได้ ขอแค่มีความตั้งใจและมีระเบียบวินัย" หลังจากนั้นเดือนสองเดือนถ้าจำไม่ผิด ผมก็ติด 2 มหาลัย ศิลปากร กับ รังสิต แต่ตอนนี้ผมเลือกที่จะมีเรียน BUIC 555 ผมจะบอกว่า แค่เรามีวินัยต่อตนเอง จัดสรรเวลาของตัวเองดีๆ มันจำทำให้ชีวิตเราดีขึ้น
นอกจากนั้นคนเราทุกคนจะมีมารอยู่ในตัวที่ชื่อว่า ความขี้เกียจและข้ออ้าง ที่คอยขัดขวางเรา เพราะฉนั้นเราต้องก้าวข้ามสิ่งพวกนั้นไปให้ได้ ไม่ว่ายังไงก็ตาม ตัวอย่างข้ออ้างของผมเลยในวันที่ไม่ได้เขียนบล๊อคคือ "เพลียมากง่วงด้วยดึกแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเขียนดิวะ Blog" นี่ไงข้ออ้าง ถ้าเราข้ามผ่านมันไปได้ เราก็จะทำสิ่งที่เราต้องการได้สำเร็จไปอีกอย่างนึงละ เพราะฉนั้นเลิกขี้เกียจ เลิกหาข้ออ้าง เลิกพูดคำว่า เดี๋ยว แล้วจะถึงสิ่งที่ตั้งเป้าไว้เร็วขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น