ผมเชื่อว่ามนุษย์เราทุกคนต้องมีช่วงเหนื่อย...เหนื่อยในที่นี้หมายถึงอยากพักผ่อนจากงานที่ทำ เพราะเราทำงานหนักบางครั้งก็มีรู้สึกอยากพักสมองหาอะไรชิวๆทำ.
ผมก็เป็นหนึ่งคนที่ชอบการพักผ่อน เพราะผมจะมีช่วงทำงานหนักมากๆ เทรดแบบสุดๆ แล้วก็เรียนแบบสุดๆ...เวลาอยากพักก็ชอบขับรถไปนอนคอนโดที่หัวหินสัก 3-7 วัน ทำแบบนี้เป็นประจำทุกๆ 1-3 เดือน บางทีไปทุกเดือน...ที่ผมให้ความสำคัญกับการพักผ่อนเพราะมันเหมือนเป็นการเติมพลัง ไม่ว่าคุณจะบ้างานแค่ไหนถ้าไม่พักเลย สุขภาพร่างกายก็ไม่ไหว สมองไม่ทำงาน ไม่สร้างสรรค์ ไม่เกิดแรงบันดาลใจ....ถ้าช่วงไหนไม่ได้ไปพักผ่อนต่างจังหวัดก็จะอยู่ในกรุงเทพฯเนี่ยละไม่ได้ไปไหน บางทีอยู่บ้านนั่งอ่านหนังสือ กิน นอน จิบชา จิบกาแฟ ....ผมชอบเล่นหมากรุก แต่พักหลังไม่มีเพื่อนเล่นด้วยสงสัยจะเบื่อกันหมด พี่ท๊อปก็ไม่ยอมมาเล่นกันเลย ฮ่าๆๆๆ ....แต่สิ่งที่ผมชอบมากที่สุดคือการออกไปนั่งจิบกาแฟตอนบ่ายๆมีแสงแดดอ่อนๆส่องลงพื้น ผมจะนั่งข้างนอกสัมผัสลมเย็นกับแดดอุ่นๆ นั่งมองท้องฟ้า มองแสงแดดบางทีมันทำให้รู้ว่า
" ไม่มีอารมณ์และความรู้สึกใดอยู่กับตัวเราตลอดเวลา " บางคนบอกเศร้า บางคนบอกเครียด ผ่านไปแปปๆก็ลืม จากนั้นก็กลับมาเศร้าอีกเครียดอีก ที่เป็นแบบนั้นเพราะเราเป็นคนเชื่อมต่ออารมณ์เหล่านั้นขึ้นมาเองใหม่ งงมั้ยครับ ฮ่าๆๆ
คือที่ผมจะสื่อคือคนเราอะชอบเอาอารมณ์ต่างๆมาสร้างเป็นรูปร่าง หรือเชื่อมต่อสร้าง value มันขึ้นมาเอง....เช่น ตอนนี้คุณมีความสุขมาก ผ่านไป 10 นาทีอาจจะเริ่มรู้สึกเฉยๆละ จากนั้นมานึกเรื่องที่ทำให้มีความสุขได้อีกก็สุขอีก......สรุปคือไม่มีอะไรอยู่คงที่ตลอดเวลาครับ ทุกสิ่งนั้นเราล้วนแต่เป็นคนปรุงแต่งมันขึ้นมาเอง....ผมเห็นบางคนแม่งเศร้า ทำเครียดอยู่ตลอดก็เพราะมันสร้างสภาพตัวมันให้เป็นแบบนั้น บางคนมันท้อแท้ก็เพราะมันทำตัวมันให้เป็นแบบนั้น.
ถ้าพูดถึงมนุษย์เรานั้นเรื่องของการทำงานของสมองซีกขวานั้นเป็นเรื่องที่อยู่เหนือการควบคุมนะในบางที เพราะมันคือ Emotion ของตัวเรา....แต่ถ้าเรารู้จักควบคุมมันละจะดีแค่ไหน....บางทีเราท้อแท้เราเหนื่อย รู้สึกได้แปปๆก็พอ จากนั้นคุณต้องลืมมันทิ้งไปให้หมด แล้วเริ่มเชื่อมต่อการทำงานของความสุข เชื่อมต่อแรงบันดาลใจให้เราสู้ แค่นั้นเองชีวิตก็มีความสุขได้...มันอยู่ที่ตัวเรา..
ถ้ามีใครมาบอกผมว่ามีความสุขตลอดเวลา เป็นคนที่มีแต่คนรักไม่มีคนเกลียด ผมว่าแม่งขี้โม้นะ...ไม่มีใครบนโลกนี้หรอกที่จะไม่เคยรู้สึก กลัว เครียด เศร้า เหงา ท้อแท้ แต่คนที่ดูมีความสุขตลอดเวลาทั้งจากภายในและภายนอกนั้น มันก็เพราะว่าเค้าคนนั้นรู้จักเชื่อมต่อความสุขในตัวของพวกเค้าเอง.
----ช่วงนี้ผมรู้สึกเหนื่อยๆครับ ไม่อยากทำอะไรเลย อยากอ่านหนังสือชิวๆ นั่งจิบกาแฟยามบ่ายพร้อมแสงแดดอุ่นๆ ขี้เกลียดเขียน Blog มาก เพราะต้องคอยเขียนบันทึกการเทรดของผมเองทั้งหมด 4 blog ทั้งตลาดเมืองนอก และ TFEX เอาไว้ย้อนกลับมาอ่านเองตอนสินเดือนทุกๆเดือน ผมจะบันทึกทุกครั้งที่เทรด บันทึกอย่างระเอียด ว่ารู้สึกยังไงมองแบบไหน...แต่จะมีอันนี้ที่เขียนรวมกับเพื่อนๆแชร์มุมมองความรู้ต่างๆ.....ช่วงนี้ก็เป็นช่วงสอบ Final ที่มหาลัยแล้วครับเลยตามเคลียงานเยอะมากๆๆๆ เดี๋ยวต้องอ่านหนังสือสอบอีก....เลยทำให้รู้สึกเหนื่อยๆ แต่ก็จะแอบไปพักผ่อนครับ และก็จะไม่ลืมหน้าที่ที่จะต้องมาเขียน blog บันทึก......ตอนนี้ผมกำลังอ่านหนังสือ " The Hedge Fund Book " อยู่จะพยายามตั้งใจอ่านเอามาแชร์ในนี้ให้ได้ และผมก็ประกาศไว้เลยว่าจะไม่เขียนอะไรอย่างอื่นลงใน blog นี้เลยจนกว่าผมจะแปลแล้วทำมาสรุปให้ใน blog นี้จนเสร็จ.....จะพยายามทำเป็นตอนๆ เป็นไปได้อาจจะลง 1 article/week เพราะต้องใช้เวลาทำความเข้าใจ และศึกษาเพิ่มเติมไม่อยากเอามาเขียนมั่วๆ กลัวจะมีแต่น้ำไม่มีเนื้อ....ดังนั้นช่วงนี้ผมจะหายไปจะเหลือแค่ 1 บทความต่ออาทิตย์ ถ้ามันยากมากก็ไม่เกิน 2 อาทิตย์ หรืออาจจะมีทีหนึ่ง 2 บทความเลยแล้วแต่อารมณ์ ----
***ที่ผมตั้งเป้าว่าจะสรุปหนังสือเล่มนี้อย่างเดียว แล้วจะไม่เขียนอะไรอย่างอื่นลงในนี้เลยก็เพราะว่ามันจะได้เป็นการกดดันตัวผมเองที่เห็นไอ้บ้า Topbeatbox แม่งเขียนทุกวันถ้าไม่ยอมแปลก็ไม่มีมาลงเดี๋ยวไม่เท่....และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าบทความตอนต่อๆไปจะเป็นอะไรที่แปลกใหม่สำหรับท่านผู้อ่าน ***
ปล.ในหนังสือมันจะมี VDO ให้ดูประกอบเป็นตอนๆ อันนี้อาจจะลำบากหน่อยถ้าจะแชร์เดี๋ยวจะลองหาวิธีดูครับ.
"งานที่เรารักไม่ได้แปลว่าทำแล้วไม่เหนื่อย หรือไม่ได้แปลว่าทำแล้วสนุกตลอดวัน...มันอาจจะเป็นงานที่ทำแล้วหมดวันแล้วแทบจะหมดแรงก็ได้นะ แต่สำคัญคือคุณต้องถึก ทำแล้วแบบมันอิ่มเอมอะ....มองเห็นตัวเองในกระจกแล้วแบบวันนี้แม่งดีนะ....โคตรเหนื่อยเลย แต่มันดีอะ" -ใบพัด-